top of page

W 1951 roku Wyspy Zielonego Przylądka zostały mianowane prowincją zamorską Portugalii. Dziesięć lat później jej mieszkańcy oficjalnie otrzymali obywatelstwo portugalskie. W tym samym czasie rozpoczęły się działania na rzecz niepodległości Zielonego Przylądka prowadzone przez grupę intelektualistów, którzy uważali, że Lizbona zaniedbuje swoje kolonie. Na tym tle wyróżniała się Afrykańska Partia Niepodległości Gwinei i Republiki Zielonego Przylądka (PAIGC) założona w 1956 roku w Bissau. Amílcar Cabral, jeden z założycieli, który urodził się w Gwinei, ale był synem emigrantów z Wysp Zielonego Przylądka, stał się twarzą rewolucji. Grupa walczyła przeciw krzywdzącej  polityce zamorskiej Portugalii i pragnęła wyzwolenia w ramach pokojowego procesu. Z powodu braku porozumienia z rządem w Lizbonie, w 1963 roku PAIGC podjęło walkę zbrojną w Gwinei, zdając sobie sprawę z trudności prowadzenia akcji zbrojnej na Wyspach. Wspólne wysiłki zakończyły się ogłoszeniem niepodległości Gwinei Bissau we wrześniu 1973 r. W tym samym roku zamordowany został Amílcar Cabral- ojciec Republiki Zielonego Przylądka. Wzmożone walki w Afryce, odbiły się szerokim echem w Portugalii, gdzie doprowadziły do “ rewolucji goździków” w 1974 roku- przewrotu uwalniającego kraj od 40 letniej dyktatury Salazara. 19 grudnia 1974 r. Afrykańska Partia Niepodległości Gwinei i Republiki Zielonego Przylądka oraz państwo portugalskie podpisały umowę ustanawiającą tymczasowym rząd na Wyspach.

Niepodległość została ogłoszona 5 lipca 1975 r., a Aristides Pereira- sekretarz generalny PAIGC i Pedro Pires- dowódca, zostali prezydentem i premierem. Dopiero w 1991 r. odbyły się pierwsze wielopartyjne wybory. Obecnie Republika Zielonego Przylądka uznawana jest za jeden z najbardziej demokratycznych rządów w Afryce. Jest to zwieńczenie 515 lat dążenia do wolności okupione cierpieniem, poniżeniem, biedą, przymusową emigracją, analfabetyzmem, głodem i suszą. 5 Lipca to dzień, w którym zwyciężyła wolność i równość, to co mieszkańcy Cabo Verde cenią najbardziej. Viva Cabo Verde!

5 julio.jpg

Od Niepodległości do wolności...

13 Stycznia Dia da Liberdade e da Democracia- Dzień Wolności i Demokracji

 

,,Epopeja Wysp Zielonego Przylądka zawiera dwa pierwszoplanowe wydarzenia. Jeden świętuje wyzwolenie; drugi, wolność." AMÍLCAR SPENCER LOPES


Powyższe słowa najlepiej oddają drogę, którą przeszli mieszkańcy Wysp Zielonego Przylądka od Dnia Niepodległości 5 lipca 1975 r- wyzwolenia spod kolonialnego jarzma, po 13 stycznia 1991 - dzień pierwszych demokratycznych wyborów, czyli prawdziwej wolności.

 

Te dwie daty oraz okres między nimi to droga przebyta ku prawdziwej wolności. Zapoczątkowana przez Ruch Wyzwolenia Narodowego kierowany przez Amílcara Cabrala, którego wysiłki zwieńczone zostały formalnym zerwaniem z mocarstwem kolonialnym i początkiem istnienia Republiki Zielonego Przylądka jako suwerennego państwa w 5 lipca 1975r, przez powstanie pierwszej Konstytucji w 1980 roku, która charakteryzowała się bardzo ograniczonym i szczegółowym zakresem praw podstawowych, systemem gospodarczym ze scentralizowanym planowaniem, brakiem podziału władzy, brakiem pluralizmu politycznego i wolności  oraz absolutnym podporządkowaniem społeczeństwa i państwa dyktatowi Jednolitej Partii, uważanej za „kierowniczą siłę społeczeństwa i państwa” oraz „światło i przewodnika naszego ludu”, po pierwsze wybory demokratyczne 13 stycznia 1991 r, do których doszło pod naciskiem wydarzeń międzynarodowych i lokalnej społeczności. 


Wraz z upadkiem muru berlińskiego w 1989 roku i po zamachu stanu w Gwinei Bissau w 1980 roku, partia rządząca zmuszona została do przekształcenia PAIGC w PAICV i umożliweinia wolnych i pluralistycznych wyborów w styczniu 1991 roku. Wbrew oczekiwaniom wielu, zwyciężył Ruch na rzecz Demokracji (MPD), który otrzymał 2/3 wszystkich ważnych głosów. Społeczeństwo jednogłośnie opowiedziało się za chęcią zmiany, najpierw decydując o utworzeniu państwa, później o rodzaju państwa, a wreszcie o zdefiniowaniu i zaprojektowaniu konstytucyjnego państwa demokratycznego z nową Konstytucją z 25 września 1992 r. 


Rewizja konstytucji zdefiniowała też nową flagę Republiki Zielonego Przylądka. Dominujący niebieski kolor flagi symbolizuje niebo i morze. Dziesięć wysp archipelagu jest reprezentowanych przez gwiazdy ułożone w okrąg, znak zjednoczenia. Paski odnoszą się do budowy kraju, biały to pokój, którego pragną ludzie, a czerwony to wysiłek w dążeniu do WOLNOŚCI. 

 

bottom of page